تفاوت های گلیسیرین و گلیسرول

تفاوت های گلیسیرین و گلیسرول

گلیسرول و گلیسیرین دو مورد از رایج‌ترین ترکیبات مورد استفاده در فرمولاسیون‌های مختلف صنعتی هستند، از استفاده برای روغن ترمز و مایع خنک کننده و همچنین یخ زدایی شیشه جلو تا افزودنی غذایی و صنعت آرایشی و بهداشتی. در این مقاله به تفاوت‌های این دو ماده میپردازیم. به نظر شما آیا واقعاً تفاوتی بین گلیسرول و گلیسیرین وجود دارد؟ ممکن است تفاوت زیادی برای جدا کردن این دو مفهوم وجود نداشته باشد، اما یک مرز واضح بین آنها وجود دارد.

گلیسیرین برای تولید گلیسرول مورد نیاز است. این یک ترکیب تجاری است و عنصر کلیدی در ایجاد گلیسرول است. اما به دلیل ارتباط آنها، گلیسرول و گلیسیرین تقریباً یکسان استفاده می شوند.

گلیسیرین چیست؟

گلیسیرین توسط کارل شیل در سال 1779 کشف شد. این یک ترکیب پلی ال است که برای اهداف مختلف استفاده می شود، به عنوان مثال به عنوان طعم دهنده غذا یا نگهدارنده هم کاربرد دارد. قوام گلیسیرین غلیظ است، اما وقتی منجمد شود به ماده‌ای شبیه صمغ تبدیل می شود. گلیسیرین هم مرطوب کننده است (به بدن برای جذب رطوبت از پوست برای لوسیون‌ها کمک می کند) و هم نرم کننده (به حفظ ثبات سطوح رطوبت کمک می کند). همچنین از گلیسیرین برای تولید خمیردندان استفاده می شود که به حفظ درخشندگی دندان‌ها کمک می کند.

یکی از نکات مهمی که باید در مورد گلیسیرین بدانید این است که در برابر اکسیداسیون به آلدئیدها و کتون‌ها حساس است. هنگامی که تجزیه گلیسیرین به سطح قابل توجهی برسد، ماده زرد می شود. گلیسیرین را می توان در دمای 38 تا 49 درجه سانتیگراد (100 تا 120 درجه فارنهایت) حرارت داد تا به اندازه کافی مایع بماند تا بتوان از آن استفاده کرد و بدون اینکه اکسیداسیون شدید افزایش یابد. دو نوع گلیسیرین وجود دارد: گلیسیرین طبیعی مشتق شده از روغن‌ها و چربی‌ها، منابعی مانند نارگیل و روغن نخل، و گلیسیرین مصنوعی مشتق شده از نفت.

گلیسرول چیست؟

گلیسرول جزء چربی‌ها و ترکیبات بی رنگ است. این یک جایگزین ایده آل برای شکر است، زیرا تنها حاوی حدود 27 کالری در هر قاشق چای خوری است. گلیسرول علاوه بر یک شیرین کننده طبیعی، به عنوان یک عامل غلیظ کننده، یک حلال و یک نگهدارنده نیز عمل می کند. گلیسرول ماده ای است که برای ایجاد فرم دارویی مانند شربت های سرفه (ضخیم کننده ها) و کرم های بدن استفاده می شود. گلیسرول یک پلیول مایع بی رنگ، بی بو و چسبناک است که به راحتی با آب قابل اختلاط استو در دمای 18 درجه سانتی گراد ذوب می شود و نقطه جوش آن 290 درجه سانتی گراد است. دارای PH عالی و پایداری حرارتی در فرآوری مواد غذایی است. شیرینی نسبی آن 55-70 است. با این حال، طعم شیرینی آن چندان مطلوب نیست زیرا دارای خاصیت سوزاندن قوی است و مدت زمان تاثیر شیرینی کوتاه است.

تفاوت های گلیسرول و گلیسیرین

اگرچه گلیسیرین و گلیسرول تفاوت‌هایی با هم دارند، اما هر دو از نظر ساختار شیمیایی به عنوان ماده شیمیایی اتصال دهنده در روغن‌ها تعریف می شوند. با در نظر گرفتن تمام این اطلاعات، اکنون پیدا کردن تفاوت بین این دو ترکیب آسان‌تر است:

• گلیسرول و گلیسیرین اغلب در محصولات روزمره مانند غذا، دارو و لوازم آرایشی یافت می شود.

• گلیسیرین برای تولید گلیسرول مورد نیاز است.
• گلیسیرین هم مرطوب کننده و هم نرم کننده است.
• انجمن رژیم غذایی آمریکا، گلیسرول را در گروه کربوهیدرات ها در تولید غذا قرار می دهد، در حالی که گلیسیرین به دلیل چگالی آن بیشتر در گروه قند قرار می گیرد.
• گلیسرول جزء چربی‌ها و ترکیبی بی رنگ است.
• گلیسرول یک جایگزین ایده آل برای قند است زیرا در هر قاشق چای خوری فقط حدود 27 کالری دارد.
• گلیسرول به دلیل سمیت کم آن به طور گسترده توسط تولید کنندگان مختلف و برای کاربردهای گوناگون استفاده می شود.
• از دیگر تفاوت‌های کلیدی بین گلیسیرین و گلیسرول کاربردهای آن در محصولات گوناگون است.

کلام پایانی

گلیسرول یک ترکیب تریول است که به طور گسترده برای اهداف مختلف استفاده می شود، چه به صورت خالص چه به عنوان بخشی از یک مخلوط. از سوی دیگر، گلیسیرین اصطلاح تجاری است که برای اشاره به گلیسرول استفاده می شود، البته در حالت غیر خالص. گلیسیرین معمولاً حاوی حدود 95٪ گلیسرول است که آن را برای کاربردهایی که نیاز به گلیسرول خالص دارند نامناسب می کند.